اصول ایمنی در خصوص استفاده از وسایل گاز سوز:

اصول ایمنی در خصوص استفاده از وسایل گاز سوز:

به طور طبیعی با سرد شدن هوا و قرار گرفتن در فصلی سرما ، استفاده از وسایل گاز سوز در منازل و محیط های کاری افزایش می‌یابد، اما در این خصوص نیاز است تا با رعایت اصول ایمنی از وقوع حوادث جلوگیری کنیم.

 برخی از موارد رعایت اصول ایمنی در خصوص گاز در ذیل آمده است:

 هر وسیله گاز سوز باید دارای یک دودکش مجزا و مجهز به کلاهک باشد.

 هرگز برای پیدا کردن محل نشت گاز از شعله کبریت و امثال آن استفاده نکنید.

 اجاق گاز و سایر وسایل گازسوز را در معرض کوران هوا و جریان باد قرار ندهید.

 از تبدیل بخاری و سایر وسایلی که با سوخت‌های دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند به نوع گاز سوز جداً خودداری کنید.

 آبگرمکن و سایر وسایل گاز سوز را هرگز در حمام نصب نکنید.

 بخاری، آبگرمکن وشومینه هرکدام باید به یک دودکش مجزا و مجهز به کلاهک در پشت بام متصل باشد.

 قرارگرفتن پرده، لباس، رختخواب، ظروف پلاستیکی و سایر اشیاء قابل اشتعال در مجاورت بخاری می‌تواند سبب وقوع آتش‌سوزی در منزل شود.

 معایب و نواقص دستگاه‌های گاز سوز را هر قدر هم جزیی باشد، جدی بگیرید.

 با رعایت استفاده صحیح از گاز طبیعی همواره ایمنی را نزد خود احساس خواهید کرد.

 گاز طبیعی انرژی مورد نیاز نسل‌های آینده این مرز و بوم است و درست مصرف‌کردن آن وظیفه‌ای همگانی محسوب می‌شود.

 استفاده صحیح با وسایل گازسوز را در سنین مقتضی به فرزندان خود بیاموزیم.

 چنانچه در میان اطرافیان شما کسانی هستند که نحوه رفتار صحیح با وسایل گازسوز و خطرات گاز را نمی دانند آنها را راهنمایی کنید.

 نصب دودکش در داخل راهروها، پاسیوها و فضاهای بسته ساختمان که جریان طبیعی هوا وجود ندارد، ممنوع است.

 استفاده از بخاری بدون دودکش در اتاق خواب و جاهایی که تهویه کافی ندارد، ممنوع است.

 مسدود شدن دودکش سبب سوخت ناقص و ایجاد گازهای خطرناک و باعث خفگی در اثر گاز گرفتگی می شود.

 هنگام استفاده از اجاق گاز باید دقت شود که ظرف غذا سر نرود و شعله را خاموش کند.

 هر چند وقت یکبار با روش نشت‌یابی کف صابون اتصالات دستگاه‌های گاز سوز را بازرسی کنید.

 از شیلنگ‌های طولانی برای رسانیدن گاز به نقاط مختلف ساختمان استفاده نکنید.

 در صورت ترک منزل برای مدت طولانی حتماً شیر اصلی گاز را ببندید.

 در صورتی که قصد تخریب منزل و نوسازی دارید به شرکت گاز اطلاع دهید تا علمک را جمع کند.

 هرگز بخش خروجی دودکش آبگرمکن دیواری را با نصب تبدیل بر بالای آن تقلیل ندهید.


 نکات ایمنی که رعایت آنها برای استفاده کنندگان از گازطبیعی واجب است:

1) استفاده از لوله‌های آکاردئونی برای دودکش (لوله وسایل گاز سوز) مناسب نیست.

زیرا بدنه این نوع دودکش‌ها استحکام کافی را ندارند و با گذشت زمان بر اثر حرارت و رطوبت احتمال سوراخ شدن شان وجود دارد.

همچنین به علت نبود نر و مادگی در این نوع لوله ها ، احتمال آب بندی شدن در محل اتصال با وسیله گاز سوز و خروجی دودکش ساختمان بطور کامل وجود ندارد به همین دلیل احتمال بازگشت گاز مونو اکسید کربن به داخل محیط زیاد است.

2)دریچه کولر در زمستان باید بسته باشد، زیرا کانال کولر به علت داشتن ارتفاع و قطر بیشتر نسبت به دودکش ساختمان، در عمل نقش دودکش معکوس را انجام می دهد.

این عمل به ویژه هنگامی که منافذ ورود هوا به داخل فضای مسکونی مسدود است راحت تر صورت می‌گیرد.

3)استفاده از شومینه به عنوان یک وسیله گرمایشی مناسب نیست، زیرا عمل احتراق در شومینه در محیطی باز صورت می‌گیرد یعنی درون محفظه  نیست بنابراین انتشار محصولات احتراق شامل مونوکسید کربن و دی اکسید کربن در مقایسه با سایر وسایل گاز سوز با محفظه، بسیار بیشتر است.

از طرف دیگر به علت داشتن دریچه مسدود کننده دستی در شومینه، احتمال وقوع خطا و اشتباه زیاد است.

ناگفته نماند که اتلاف انرژی در شومینه بسیار زیاد و بازدهی آن بسیار پایین است.

4)خروج لوله‌های دودکش از پنجره یا دیواره‌های جانبی شیوه درستی نیست.

بطور کلی استفاده از دودکش‌هایی که از پنجره‌ها و دیواره‌های جانبی ساختمان‌ها خارج می‌شود، غیر اصولی و غیر استاندارد است و کارایی لازم را در تهویه محصولات احتراق ندارد و عموماً باید در استفاده از آنها اجتناب شود.

اما اگر نبود دریچه خروجی دودکش در محیط ناچار به خارج کردند لوله وسایل گاز سوز از پنجره شدید، حتما باید مطمئن باشید که لوله وسیله گاز سوز در هنگام استفاده داغ باشد زیرا با این آزمایش می توان مطمئن شد که گاز ناشی از احتراق از محیط خارج می شود.
  
5) استفاده از بخاری در حمام چه از نوع دودکش دار و چه بدون دودکش مناسب نیست.

زیرا اکسیژن موجود در حمام به خودی خود کم است بنابراین استفاده از بخاری در این محیط احتمال خفگی را به شدت بالا می برد.

همچنین استفاده از بخاری‌های بدون نیاز به دودکش در اتاق خواب نیز توصیه نمی شود، زیرا بخاری های بدون دودکش تنها برای محیط های باز تولید شده است.

همچنین توصیه می‌شود از نصب بخاری‌های زمینی دودکش دار در اتاق‌های با مساحت کمتر از 12 متر مربع پرهیز شود و در صورت نصب، هوای مورد نیاز بخاری از زیر درب اطاق تامین و تهویه شود.

 نکات ایمنی که رعایت آنها برای استفاده کنندگان از گاز طبیعی واجب است:

6)بازرسی دوره ای خروجی دودکشها نکته بسیار مهمی است به خصوص برای ساختمان های نوساز این امر حیاتی است.

زیرا مسدود بودن دودکش سبب سوختن ناقص وسایل گازسوز و ایجاد گازهای خطرناک و مسموم کننده می‌شود که این امر باعث خفگی در اثر گازگرفتگی خواهد شد. بنابراین قبل از نصب بخاری یا آبگرمکن باید مسیر دودکش بررسی شود و از باز بودن آن اطمینان حاصل شود.

همچنین باید هرچند یکبار کلاهک دودکش‌های وسایل گازسوز بازرسی و چنانچه کلاهک آن افتاده باشد، در محل خود نصب شود.

کلاهک علاوه بر اینکه از نفوذ باران و برف و افتادن سایر اشیاء و ورود پرندگان بداخل دودکش جلوگیری می‌کند، در منظم سوختن وسیله گازسوز نیز موثر است.

لازم به ذکر است انتهای دودکش‌های توی کار، باید حداقل یک متر از سطح پشت بام بالاتر باشد.

7)لازم است که هوای کافی برای سوختن گاز به بخاری گاز سوز برسد.

وجود روزنه‌های زیر درها برای این منظور مفید خواهد بود.در صورتی که سوختن بخاری ناقص باشد و یا با شعله آبی نسوزد، باید آن را جدی گرفت، زیرا ممکن است این نقص ناشی از نرسیدن هوای کافی به بخاری باشد.

8)برای اتصال اجاق گاز و دستگاه‌هایی که استفاده از شیلنگ برای آنها مجاز است به سیستم لوله کشی باید از شیلنگ‌های لاستیکی تقویت شده که مخصوص گاز ساخته شده است و دارای استاندارد استفاده شود.

طول شیلنگ گاز نباید حداکثر از 120 سانتی متر بیشتر باشد، استفاده از شیلنگ‌های بلند برای رساندن گاز به نقاط مختلف منزل بسیار خطرناک است و باید از این کار خودداری کرد.

همچنین برای محکم کردن شیلنگ‌های گاز باید از بست‌های فلزی مناسب استفاده شود. شیلنگهای لاستیکی را هر چند وقت یکبار باید بازرسی کرد و در صورت مشاهده عیب و نقص و فرسودگی بلافاصله باید تعویض شود.

9)همانطور که در بالا اشاره شد استفاده از بخاری‌های بدون دودکش بر اساس استاندارد ایران در اتاق خواب، حمام و محیط‌ های بسته و کوچک ممنوع است.

10)در بالای پشت بام حتما باید کلاهک اچ نصب شود.

به طور کلی کلاهک H تنها کلاهک استاندارد وسایل گاز سوز است و برای وسایل گازسوز با راندمان حرارتی بالا مثل موتورخانه‌ها استفاده از کلاهک H الزامی و ضروری است.

11) قراردادن سر دودکش در داخل ظرف آب عمل نادرستی است که اخیرا توسط مصرف کنندگان وسایل گاز سوز مرسوم شده است در این حالت به هیچ عنوان محصولات حاصل از احتراق نه جذب آب شده و نه در آن حل می‌شود و با این عمل محصولات احتراق شامل  مونوکسید کربن و دی اکسید کربن یا از طریق بخاری و یا از طریق دودکش در محیط پخش می‌شود که این عمل بسیار خطرناک است.

 نکات ایمنی در مورد نصب دودکش:

یکی از نکات بسیار مهم و قابل توجه، طریقه نصب انواع بخاری و وسایل گازسوز و به‌خصوص نصب دودکش است. نصب صحیح دودکش از این جهت اهمیت دارد که مانع از نشت گاز مونوکسیدکربن که حاصل سوخت ناقص است، می‌شود. این گاز بی رنگ و بی بو است و به همین دلیل به سادگی قابل تشخیص نیست.

این گاز سمی بسیار خطرناک بوده و حتی در مقادیر بسیار جزیی موجب مرگ انسان می‌شود. علایم و نشانه‌های مسمومیت با مونوکسیدکربن بر انسان، به میزان غلظت مونوکسیدکربن در خون بستگی دارد. مونوکسیدکربن در غلظت پایین موجب خواب آلودگی، گیجی، خستگی، سردرد، سرگیجه، حالت تهوع و استفراغ می‌شود و در غلطت‌های بالاتر سبب خفگی و در نهایت مرگ می‌شود.

هر وسیله گازسوز باید دارای یک دودکش استاندارد و مجزا و مجهز به کلاهک باشد.
همواره محل اتصال دودکش به وسایل گازسوز را بازرسی و از استحکام و ثبات آنها اطمینان حاصل نمایید.


مسدود شدن سر دودکش سبب سوخت ناقص و‌ایجاد گازهای خطرناک و مسموم کننده و برگشت چنین گازهایی به داخل فضای زندگی شده و موجب گازگرفتگی و مرگ می‌شود.


دودکش وسایل گازسوز در محل عبور از شیشه‌های پنجره نباید مستقیم با شیشه در تماس باشد. زیرا در چنین حالتی امکان شکستن شیشه در اثر حرارت و لق شدن و افتادن دودکش وجود دارد. در صورتی که دودکش از پنجره به بیرون هدایت شده است باید دارای حداقل یک متر ارتفاع عمودی، از محل خروج از پنجره باشد.


هرچند وقت یک بار کلاهک دودکش‌های وسایل گازسوز را بازرسی وچنانچه کلاهک افتاده باشد، آن را در محل خود نصب کنید. قابل ذکر است که کلاهک علاوه بر‌اینکه از نفوذ باران و برف و افتادن سایر اشیا به داخل دودکش جلوگیری می‌کند، در منظم سوختن وسیله گازسوز نیز موثر است. در ضمن از فشردن بیش از اندازه کلاهک که موجب تغییر حالت وگرفتگی منافذ خروج گازهای دودکش می‌شود نیز خودداری کنید.


انتهای دودکش‌های توکار باید حداقل یک متر از سطح پشت بام بالاتر باشد.
حتی‌الامکان از نصب زانوی اضافی در مسیر دودکش خودداری کنید. زیرا زانو کارآیی دودکش را کاهش می‌دهد.
هرگز دودکش وسایل ‌گازسوز و هواکش (فن) را از یک ‌لوله یا‌ کانال مشترک عبور ندهید.


برای دودکش داخل و بیرون دیوار نباید از لوله‌های پلاستیکی و غیرمقاوم در برابر حرارت استفاده شود.
دودکش باید از ورق‌های ضد زنگ (گالوانیزه) و به نسبت ضخیم انتخاب شود.


آبگرم‌کن و بخاری حتما باید مجهز به دودکش باشد. از نصب ‌این وسیله‌ها بدون دودکش در محیط‌های بسته جدا خودداری کنید.
استفاده از دودکش‌های مشترک باید با نظر متخصصان ‌و ‌مشاوران تأسیساتی ‌انجام ‌شود.
استفاده از دودکش‌های ‌آکاردئونی ‌آلومینیومی ‌به علت نبود امکان ‌آب‌بندی در ابتدا و انتها خطرناک است.


هنگام عبور دودکش از داخل دیوار و تقاطع آن باید قطر لوله فلزی به‌طور کامل یکسان باشد. کم‌کردن قطر لوله هنگام خروج از ساختمان (دیوار یا سقف) مجاز نیست.
از نصب دودکش درحیاط ‌خلوت‌های رو بسته خودداری کنید. داکت دودکش‌ها باید خروجی از بالا و پایین به هوای آزاد داشته باشد و به هیچ وجه هیچ‌گاه بالای داکت مسدود نشود.

دودکش‌ها را به‌طور مرتب بازرسی کنید و از آزادبودن مسیر دودکش اطمینان حاصل کنید.
در هنگام هرگونه ساخت و ساز مراقب باشید، مصالح ساختمانی به داخل دودکش‌ها ریخته نشود و راه ورودی دودکش را مسدود نکند.


هر ساله پیش از روشن کردن وسایل گرمازا، مراقب باشید مسیر دودکش‌ها به‌وسیله لانه پرندگان مسدود نشده باشد.
قسمت عمودی دودکش باید روی پایه‌های مناسب قرارگیرد تا وزن آن به پایه منتقل شود و از کج شدن آن جلوگیری به‌عمل آید. در ضمن بخش عمودی دودکش روی نماها باید به‌وسیله بست‌های مناسب به دیوار محکم شود. همچنین مراقب چرخش کلاهک به سمت زمین باشید، در ‌این صورت ‌این‌گونه دودکش‌ها کارآیی لازم را ندارند و خارج نشدن گازهای حاصل از احتراق جان شما را تهدید می‌کند.

 نحوه آزمایش دودکش:

می‌توانید برای اطمینان از صحت عملکرد دودکش سه آزمایش آسان ذیل را انجام دهید:

 ساده‌ترین آزمایش هر دودکش، دست‌زدن و لمس آن است. سردی دودکش نشانه عبور نکردن گازهای سمی‌حاصل از احتراق وسیله گازسوز و زنگ خطری برای شما است. وقتی وسیله گازسوز کار می‌کند باید دودکش داغ باشد.


 آزمایش بعدی استفاده از شمع و یا شعله کبریت در محل دریچه و مبدأ دودکش در اتاق (محل مصرف) است. با قرار دادن کبریت روشن درابتدای دریچه باید شعله به سمت داخل دودکش کشیده شود. این موضوع نشانه کـارکردن و مکش مناسب دودکش بوده و در صورتی که تغییری در شعله ‌ایجـاد نشود، نشان‌دهنده عدم مکش مناسب دودکش است.


 هنگام خرید و یا اجاره خانه و پیش از وصل وسایل گازسوز به دودکش،مسیر دودکش‌ها را با یک وزنه و طناب محکم از پشت‌بام تا محل دریچه و مبدأ دودکش کنترل کنید تا از باز بودن آن به‌طور کامل مطمئن شوید.

 نکاتی در رابطه با گازگرفتگی ، نصب وسایل گازسوز و خرید آنها:

 گاز مونو اکسید کربن کاملا بی رنگ و بی بو است . تنفس گاز مونو اکسید کربن باعث گازگرفتگی ، مسمومیت و مرگ میشود.

نشانه های اولیه گازگرفتگی عبارتند از:
خواب آلودگی ، ضعف ، گرفتگی بدن ، سردرد ، تهوع و درد ، تهوع و درد قفسه سینه .

در صورت مشاهده نشانه های اولیه گازگرفتگی ، فرد مسموم را در جریان هوای آزاد قرار داده ، در صورت نیاز به او تنفس مصنوعی دهید . وسایل گازسوز را خاموش نموده و اجازه دهید توسط سرویسکار مورد بازدید قرار گیرد .

قرار دادن انتهای دودکش در ظرف آب موجب عدم خروج دود و گازهای سمی شده و مرگ آفرین خواهد بود .

انتهای دود کش پشت بام می بایست مجهز به کلاهک  H  شکل باشد تا دود به محیط خانه بر نگردد .

خروجی دود کش نباید در کنار کولر و یا زیر پنجره باشد ، چرا که گازهای سمی وارد فضای خانه می شود .

سرد بودن لوله بخاری یکی از نشانه های عدم خروج محصولات احتراق از دود کش بوده و باید سریعا وسایل گازسوز را خاموش کنید .

بسیاری از حوادث مربوط به مسمومیت با گاز مونو اکسید کربن بر اثر استفاده از وسایل گرمایشی در مکان نامناسب ، نصب ناصحیح دودکش و مسدود بودن مسیر دودکش اتفاق می افتد .

محل نصب دستگاه های گازسوز باید به گونه ای انتخاب شود که قابلیت نصب دودکش و امکان تخلیه دود به فضای خارج ممکن باشد . برای دستگاههای گازسوزی که نیاز به دود کش ندارند باید در محلی نصب شوند که امکان تهویه به صورت طبیعی یا مکانیکی وجود داشته باشد .

مهمترین نقایص فنی در نصب دودکش بخاری عبارتند از:
اشکال در نوع اتصالات ، چفت نشدن لوله های دودکش ، نصب نشدن اصولی دودکش ، به کارگیری دودکش نامناسب و رعایت نکردن قطر مناسب لوله های دودکش

استفاده از دودکش های آجری به واسطه داشتن درز و احتمال نشت گاز مونواکسیدکربن هرگز توصیه نمی شود .

جهت جلوگیری از گازگرفتگی هنگام استفاده از وسائل گازسوز به تهویه مناسب آنها و تمامی نکات ایمنی توجه کنید .

مسمومیت با گاز مونواکسیدکربن بدون تغییر در تعداد تنفس اتفاق افتاده و با علائم تهوع و سردرد همراه است.

مسمومیت توسط گاز مونو اکسیدکربن از طریق سوخت ناقص و تخلیه نشدن کامل گازهای خطرناک صورت می گیرد.

از اتصال هود آشپزخانه به دود کش وسایل گازسوز جدا خوداری کنید .

انتهای  دودکش توکار باید حداقل 100 سانتی متر از سطح پشت بام بالاتر باشد .

از قرار دادن خروجی دود کش به صورت افقی با کلاهک  و یا بدون کلاهک در زیر سقف و بالکن جدا خوداری نمایید.

استفاده از یک دودکش مشترک برای دو وسیله گازسوز خطرناک است .

لوله های آکاردئونی به دلیل انعطاف زیاد و جدا شدن از دیوار یا بخاری از جای خود خارج می شوند . بنابراین از استفاده ی این لوله ها جدا خوداری نمایید .

از قرار دادن لوله های تبدیل که باعث کاهش قطر لوله بخاری می شود ، جدا خوداری کنید . قطر لوله بخاری نباید کوچکتر از قطر لوله خروجی دستگاه گازسوز باشد .

تحت هرشرایطی عمل تهویه هوا را تسهیل کنید و هرگز دریچه های کولر را نپوشانید .

نصب هرگونه وسیله گاز سوز در حمام ، رختکن ، سرویسهای بهداشتی و محوطه سونا ، استخر و جکوزی ممنوع است .

دقت نمایید تا هوای کافی برای سوختن به بخاری و سایر وسایل گاز سوز برسد . روزنه های زیر دربها برای این منظور مفید می باشند ، از مسدود کردن آنها خودداری کنید .

همواره محل اتصال دودکش به وسایل گازسوز و محل اتصال دود کش به دیوار را بازرسی نموده و از محکم بودن آنها اطمینان حاصل نمایید .

مسدود شدن دودکش سبب سوختن ناقص و برگشت گازهای خطرناک و مسموم کننده گردیده و باعث خفگی در اثر گازگرفتگی می شود .

دود کش وسایل گاز سوز  را از شیشه عبور ندهید اما در صورت اجبار نباید دودکش مستقیما با شیشه در تماس باشد زیرا در این صورت امکان شکستن در اثر حرارت و افتادن دودکش وجود دارد .

حتی الامکان از نصب زانویی اضافه در مسیر دودکش خوداری و دقت کنید جنس دودکش از ورقهای ضد زنگ و گالوانیزه انتخاب شود .

قرار دادن خروجی دودکش وسایل گازسوز در حیات خلوتهای مسقف ممنوع است .

استفاده از پلوپز و سایر وسایل غیرگرمایشی جهت گرم کردن محیط بسیار خطرناک است .

آبی نبودن شعله ی بخاری ممکن است به دلیل نرسیدن هوای کافی به بخاری باشد که در این صورت گازمنو اکسید کربن تولید می شود .

قبل از نصب وسایل گازسوز از سلامت و عملکرد صحیح وسایل کاملا مطمئن شوید .

مسیر خروج دود ( دودکش ) را به وسیله چراغ قوه یا طناب و سنگ بررسی نمایید تا از مسدود نبودن راه آن اطمینان یابید .

برای اتصال وسیله گازسوز به لوله کشی گاز خانه از شیلنگ های استاندارد با اندازه مناسب استفاده نمایید و هر دو طرف آن را با بست فلزی محکم کنید و بعد از اتمام کار ، محل های اتصال را با کف صابون آزمایش نمایید .

از لوله دودکش های غیراستاندارد با قطر کم تر از 10 سانتی متر به هیچ عنوان استفاده نکنید .

لوله دودکش باید به طور کامل خارج از خانه و در هوای آزاد هدایت شود تا دود حاصل از احتراق وسیله گازسوز را به کلی از محل دور نماید ، بنابراین در این زمینه دقت و تدابیر لازم را بیاندیشید و از گذاشتن لوله ی بخاری در ظرف آب جدا خوداری نمایید .

دود حاصل از سوختن گاز طبیعی در وسایلی همچون بخاری ، شومینه و آبگرمکن بدون بو و رنگ می باشد که در صورت انتشار در فضا جای اکسیژن را گرفته و باعث خفگی می شود . بنابراین بعد از نصب این وسایل کنترل و آزمایش لازم را جهت اطمینان از عدم نشت دود به عمل آورید و این کار را به صورت دوره ای  انجام دهید .

هنگام ورود به منزل جدید ، مسیر دودکش وسایل گازسوز را بررسی کنید تا راه آن مسدود نباشد و نقص و مشکل فنی نداشته باشد .

به کودکان بیاموزید اسباب بازی های خود را داخل بخاری یا شومینه ، نیاندازند هنگام روشن بودن این وسایل بیش از اندازه به آن ها نزدیک نشوند .

مهم ترین ویژگی وسایل گازسوز داشتن تاییدیه استاندارد ( آرم استاندارد ) و برچسب مصرف انرژی است که نشان می دهد این وسیله از نظر ایمنی و مصرف منطبق با اصول استاندارد بین المللی روز باشد .

ظرفیت حرارتی وسیله گرمازا را منطبق با ظرفیت مورد نیاز فضای اتاق انتخاب نمایید .
(ظرفیت بالا تر موجب مصرف بی رویه گاز طبیعی خواهد شد و مبلغ گازبها به صورت چشمگیری افزایش خواهد یافت)

از انتخاب بخاری های بدون دودکش برای منازل جدا خوداری کنید .

هنگام خرید وسایل گازسوز از فروشنده بخواهید که وسیله را آزمایش نماید تا از عدم نواقص ایمنی و مصرف آن مطمئن شوید .
(البته این آزمایش باید بعد از نصب وسایل گازسوز و قبل از استفاده از آن مجددا از سوی تعمیر کار مجاز تکرار شود)

یادتان باشد بخاری 44 درصد ، آبگرمکن 25 درصد ، موتور خانه 20 درصد ، شومینه 8 درصد ، اجاق گاز 2 درصد و سایر وسایل گازسوز 1 درصد در مرگ خاموش افراد نقش دارند .

یک آبگرمکن گازی 4 برابر یک بخاری گازی ، اکسیژن و گاز طبیعی مصرف می کند .