کمک های اولیه

1-2-علائم حیاتی
علائم حیاتی علائمی هستند که توسط آنها مشخص می شود فرد زنده است یا مرده وتغییرات آنها موجب بیماری می گردد. این علائم عبارتند از :
حررات – نبض – تنفس – فشار خون

2-2- حرارت
 

درجه حرارت بدن با دخالت کبد وفعل انفعالات شیمیائی در بدن که مرکز آن هپیپوتالاموس است تنظیم می شود وحد طبیعی آن از راه دهان 37 درجه سانتی گراد است.

3-2- نبض
 

درهر انقباض قلب حدود 50 سانتیمتر مکعب خون به درون سرخرگ آئورت می ریزد که موجی به سرعت 9 متر در ثانیه درطول رگها ایجاد می کند بنام نبض و حد طبیعی تعداد نبض درحالت عادی در افراد بالغ 75 بار در دقیقه می باشد.

4-2- تنفس
 

شامل دم و بازدم ومبادلات اکسیژن وگاز کربنیک می باشد و تعداد طبیعی در حالت عادی در افراد بالغ 16 بار در دقیقه می باشد(18- 12)

5-2- فشار خون
 

فشارخون عبارت است از فشاری که با پمپاژ قلب به دیوار رگها وارد می شود واین فشار شامل خون ماکزیمم وفشار مینیمم می باشد.
فشار ماکزیمم خون: انقباض قلب وخروج از قلب است ومیزان طبیعی آن درحالت عادی در افراد بالغ 12 میلیمتر جیوه است.
فشار مینیمم خون: انبساط قلب و پر شدن قلب از خون است ومیزان طبیعی آن در حالت عادی در افراد بالغ 8 میلیمتر جیوه است.
تبصره: فشار خون در سنین مختلف و در رابطه با عوامل دیگر در افراد فرق می کند وبطور کلی فشار مینیمم نصف بعلاوه یک فشار خون ماکزیمم می باشد.

6-2- خفگی واختلاف تنفسی
 

چنانچه تنفس وعمل اکسید اسیون –دم وبازدم ومبادلات اکسیژن وگاز کربنیک بعلت های مختلف وگوناگون انجام نگیرد خفگی یپش می آید.

7-2- علل خفگی
 

1-انسداد مجرای تنفس بهر علت 2- وجود خون، خون آبه خلط، مواد استفراغی ، دندان مصنوعی درمجرای تنفس 3- برگشتن زبان درغش وبیهوشی 4- سوختگی گلو 5- بدار آویخته شدن6- فشار روی گلو وقفسه سینه 7- غرق شدن8- بیماری اعصاب وفلج عضلات تنفسی، دیفتری ،کزاز9- مسمومیت با استراکنین وگازهای سمی 10- برق گرفتگی.

8-2- علائم خفگی
 

سیانوزه شدن 2- ریزش اشک از چشم ها ، گشاد شدن مردمک یک چشم 3- سردرد، سرگیجه 4- تنگی نفس، سرفه خرخر کردن 5- پرشدن کف در دهان و بینی (کف سفید رنگ در اثر غرق شدن و کف صورتی رنگ در اثر مسمومیت با گازهای سمی) 6- بیهوشی واستفراغ.

9-2- کمکهای اولیه خفگی
 

الف- باید علت را رفع کرد ب – مصدوم را به هوای آزاد منتقل می کنیم ج- تنفس مصنوعی می دهیم.

10-2- تنفس مصنوعی
 

اعمال فیزیکی و شیمیائی است که جهت برقراری تنفس بعد از اختلال یا از کار افتادن دستگاه تنفس انجام می شود وعبارت است از تنفس دهان بدهان، دهان به بینی سیلوستر – نلسون- شیفر- ایو

11-2- تنفس مصنوعی دهان بدهان ودهان به بینی
 

مصدوم را به حالت طاق باز وافقی قرار داده سر او را بیکطرف کج کرده مجرای تنفس وی را کنترل و چنانچه مجرا بعللی مصدوم باشد پس از رفع ممانعت وباز کردن مجرای تنفس مطابق شکل چانه مصدوم را بطرف بالا وسر را بطرف عقب قرار داده .