ایمنی سیلندر اکسیژن

رفتار اکسیژن با هوا ، هوای فشرده ،نیتروژن و دیگر گازهای خنثی متفاوت می باشد.
اکسیژن بسیار واکنش پذیر است .

اکسیژن خالص که بصورت فشردن در سیلندر ذخیره میشود ،شدیدا با بعضی از مواد مانند روغن و گریس واکنش می دهد.

سایر مواد ممکن است در مجاورت اکسیژن دچار حریق خود به خودی شوند.

تقریبا اکثر مواد شامل منسوجات ، لاستیک ها و حتی فلزات در مجاورت اکسیژن دچار حریق خود بخودی شوند.

عوامل اصلی که می تواند موجب حریق و انفجار در هنگام استفاده از سیلندر اکسیژن شوند :

1. بالاتر رفتن میزان اکسیژن در محیط بواسطه نشت از تجهیزات.

2. استفاده از موادی که با اکسیژن سازگار نیستند.

3.استفاده از اکسیژن در تجهیزاتی که برای کار با اکسیژن طراحی نشده اند.

4. بهره برداری نادرست از تجهیزات حاوی اکسیژن.

اشباع اکسیژن؛
منظور از اشباع اکسیژن افزایش غلظت اکسیژن در هوا نسبت به شرایط عادی است .

اکسیژن بی رنگ، بی بو، و بی مزه است که موجب می شود اشباع اکسیژن توسط هوای پنجگانه انسان درک نشود.

و اما خطر اصلی تهدید کننده در این شرایط اتش گرفتن سریع، آسان و خطرناک موها و لباس ها می باشد.

همچنین افرادی که از اکسیژن برای درمان بیماری های تنفسی استفاده می کنند ، بواسطه کشیدن سیگار ،لباسها و رختخواب شان دچار حریق می گردد.
لذا کشیدن سیگار برای کسانی که از اکسیژن استفاده می کنند باید ممنوع گردد.

فضاهای بسته :
اکسیژن نباید به داخل فضاهای بسته برده شوند .

ممکن است اکسیژن با استفاده از شیلنگ به محل کار انتقال یابد که در اینصورت باید شیلنگ در پایان کار جمع آوری شده یا از فضاهای بسته خارج گردد.

در جاهایی که خطر اشباع اکسیژن زیاد است مانند فضای بسته یا اتاق هایی که بخوبی تهویه نمی شوند، استفاده از از تجهیزات تشخیص دهنده اکسیژن توصیه می گردد.

هرگز از مواد نارسانا با اکسیژن استفاده نکنید.

بعضی از مواد در زمان تماس با اکسیژن تحت فشار واکنشهای احتراقی می دهند و یا دچار حریق خود بخودی می شوند . به این گونه مواد ناسازگار با اکسیژن می گویند.